در این مطلب قصد داریم فیلم زیبا ، جذاب و فوق‌العاده بتمن 2022 را به بوته‌ی نقد و برسی بکشانیم و به‌نوعی شما را به دیدن این اثر مسحورکننده ترغیب کنیم! با ما همراه باشید!
هشدار و اخطار:
سعی کردیم مطلب را با کمترین میزان اسپویلر به‌رشته‌ی تحریر درآوریم. هرکجا که قرار است مطلبی را اسپویل کنیم، پیشاپیش به شما اخطار می‌دهیم! با خیال راحت این مطلب را بخوانید!
اگر تاکنون فیلم را به تماشا ننشسته‌اید باید این نکته را به شما گوشزد کنم که فیلم انتظارات را برآورده کرده و ارزش آن را دارد که 3 ساعت پای آن بنشینید! به‌شخصه انتظار زیادی از این اثر داشتم و بی‌اغراق از سطح انتظارم فراتر بود! شاید به کار بردن صفت «خیلی خوب» برای این اثر، انتخاب اجحاف‌آمیزی از دریای واژگان تحسین‌برانگیز باشد و یقیناً لازم است دایره لغات‌مان را در تمجید بتمن 2022 گسترده‌تر کنیم!
حالا که اولِ بسم‌الله این‌همه هنداونه زیربغل این فیلم گذاشتیم، باید این مطلب را هم عنوان کنیم: برای اینکه کمی با فیلم اُنس بگیرید، به زمان نیاز دارید و کارگردان در ابتدای فیلم با نمایش صحنه‌های دژاووگونه، یقه‌ی شما را می‌گیرد و به بدنه‌ی قصه‌ی می‌برد، اما عناصر داستان در این فیمابین رفته‌رفته کنار یکدیگر جای می‌گیرند و قصه شکل اصلی خود را به‌مرور زمان پیدا می‌کند، به‌گونه‌ای که چینش پازل‌های داستان مخاطب را گیج و سردرگم نمی‌کند و قلاب و طعمه را همان اول می‌دهد دست بیننده!
بتمن فیلم خوبی است و پسندیده شدن یا نپسندیده شدن آن بستگی به سلیقه و سطح توقع شما دارد!
توجه: اگر جریان داستانی فیلم برای شما اندکی گنگ است، می‌توانید کتاب Before the Batman را پیش از تماشای این فیلم مطالعه کنید تا به‌قول معروف، کاراکترها دستتان بیایند!
به محدوده‌ی اسپویل نزدیک می‌شوید!
سوای اعتقادات و تعصبات DCیی و ماروِلی که هرکس می‌تواند داشته باشد!!!!! یکی از دلایلی که نمی‌توان این فیلم را شاهکار تمام‌عیار و مطلق نامید، این است که چرا شخصیت “سفیدپوست” ایفاکننده‌ی نقش کمیسر جیمز گوردون (با بازی جِفری رایت) که در کمیک‌بوک همین اثرْ مطلقاً و مؤکداً سفیدپوست است، باید به یکباره سیاهپوست شود؟! هرچند که در ماروِل هم از این اِعمال نفوذها کم ندید‌ه‌ایم! اما تحت هر شرایطی که بخواهیم به این موضوع بنگریم، تغییر رنگدانه‌های پوستیْ از آن‌دست انگولک‌های اُسکارپسند بود که در پیش‌فرض ذهنی من به عنوان طرفدار پروپاقرص، بی‌احترامی محض بود. مایلم بدانم خالق کمیک و سایر بینندگان نیز با هم هم‌نظر هستند یا خیر.
بازی‌های دلچسب بازیگران یکی از نقاط عطف این فیلم است و به زعم برخی کارشناسان ، کالین فرل در رأس آنها نقش خود را بسیار بی‌نظیر و بی‌نقص ایفا کرد و نظرشخصی بنده این است که هیچ‌کس به غیر از ایشان لایق و مستحق اسکار نبوده و نیست!
بارزترین چیزی که در فیلم مشهود است، جدّیت محض فیلم و سکوت‌های معنادار بتمن در تمامی صحنه‌هاست؛ به‌طوری که حتی یک شوخی زننده و دم‌دستی هم ندارد و خیلی متمرکز و مصمم تا انتها پیش می‌رود.
بتمن در مجموع فیلم خوبی است و یک پکیج استاندارد از عوامل سازنده به همراه دقت در جزئیات باعث شده این فیلم موفق از آب دربیاید!
در این بین نمی‌توان نقش موسیقی‌متنِ گوش‌پسند و جلوه‌های ویژه‌ی چشم‌نواز و زوایای خاص و فراحرفه‌ای فیلمبرداری را در موفقیت و مقبولیت این فیلم سینمایی سه‌ساعته نادیده گرفت. اگر خودمانی بخواهیم توصیف کنیم، به فیلم آب نبسته‌اند و بیخودی حاشیه نمی‌روند و شما احساس نمی‌کنید حتی یک دقیقه از فیلم به بطالت سپری شده است. اگر بخواهیم این فیلم را در یک‌ونیم جمله خلاصه کنیم!! باید بگوییم: فیلمی تاریک، با مضمونی سیاه، و فضایی نزدیک به حقیقت که باعث شده مخاطب دلهر‌ه‌ی محض را با پوست و گوشت خود احساس کند.
نحوه‌ی تعامل شخصیت‌های این فیلم شما را شگفت‌زده می‌کند. نویسنده سعی کرده شدت خصومت و دوستی را از هرجنبه‌ای و از هر زاویه‌ای برای بیننده قابل‌لمس نگه‌دارد و نوعی عِرق را در مخاطب به وجود بیاورد که حس ذاتیِ غلبه‌ی سپیدی بر سیاهی و پیروزی نور بر ظلمت، همچو آتش‌پاش در اعماق وجود بیننده زبانه بکشد!!!!!! درضمن باید خاطرنشان کنم که این فیلم تا دلتان بخواهد دیالوگ‌های سنگین و جملات قصار دارد و علاقمندان به جملات نغز، و مینیمالیست‌های فعال در تایپوگرافی‌های اینستاگرام می‌توانند تا مدت‌ها از دیالوگ‌های “مت ریوز” و “پیتر کریگ” اسکی رفته و با نسبت دادن این دیالوگ‌ها به دکتر شریعتی، حسین پناهی و هوشنگ ابتهاج و بستن آنها به ناف ما، موجبات سرویس‌شدن ازلی و ابدی ما را در فضای مجازی فراهم آورند!
البته باید به ناچار یکی از هندوانه‌های‌مان را از زیربغل این فیلم سینمایی پس بگیریم، آن هم به این دلیل که بهره‌گیری از عناصر فیلم‌های هندی و یا مشورت‌گرفتن از اکشن‌پلی‌ها از دیار هندوستان و نامیرایی مطلق برخی شخصیت‌ها واقعاً روی مخ است! آخه لامصب توی بعضی انفجارها حتی خداهم می‌میره، تو چرا نمی‌میری لعنتی؟! :)))) از طریق همین تریبون از سازمان عریض و طویل و پرجلال و جبروت هالیوود تقاضا می‌کنم خواهشاً در جلوه‌های ویژه‌ی میدانی انفجاری از نیروی زبده، جوان و دانش‌بنیان ایرانی، علی‌الخصوص رفقای مسعود ده‌نمکی کمک در این زمینه بگیرند! وجدان کاری بالا با مرگ تضمینی حین انفجارهای مشقی!
یکی دیگر از باگ‌های خلقت در عناصر داستانی کمیک‌بوک‌محور که باید به آن اشاره کنیم، خِنگ‌بودن پلیس در فیلم‌های ابَرقهرمان محور است، به‌طوری که پلیس تا نزدیک‌ترین نقطه‌ی یافتن سرنخ پیش می‌رود، اما بعد، به دلایلی یادش می‌رود که مثلاً زیر فرش را بگردد و به‌ناگاه و خیلی ناخواسته و اتفاقی از صحنه محو می‌شود و می‌رود دنبال زیربغل مار، و وظیفه‌ی خطیر صیانت از آرمان‌های حفظ امنیت حریم جامعه یهویی می‌افتد روی دوش قهرمان فیلم.
در پایان باید عارض شوم که فیلم بتمن 2022 اثری است که شما را به این باور می‌رساند که ما در سال 2022 هستیم و دنیا چقدر قرار است سریع‌تر از تصورمان تغییر کند! نقطه قوت این فیلم، واقع‌گرایانه‌تر شدن فیلم است. قصه از آن حالت فانتزی‌طورِ تینیجرپسند خارج شده و مخاطب سرد و گرم‌چشیده‌ی روزگار را هدف قرار داده است و این موضوع حتی در گریم شخصیت‌ها مشهود است! این دم آخری باید خیلی خیلی تشکر کنم از عوامل و دست‌اندرکاران که منت بر سر ما گذاشتند و داستان کودکی بتمن را در ابتدای فیلم نشان ندادند! از بس کشته‌شدن ننه‌بابای بتمن را دیده بودیم، خودمان به خونریزی افتاده بودیم.
وظیفه دارم به شما این اطمینان را بدهم با خیال راحت به تماشای این فیلم بنشینید و لذتش ببرید. به چشم یک بیننده و بعنوان سرگرمی به داستان نگاه کنید و مسعودفراستی‌‌بازی درنیاورید :)))))
اگر این فیلم را تماشا کرده اید، نظرات خود را زیر همین پست با ما درمیان بگذارید!
اگر هنوز فیلم را ندیده اید، به ما بگویید آیا ترغیب شده اید که به تماشای این اثر بنشینید یا خیر؟!
منتظر نظرات شما هستیم!
شما هم منتظر نقد و بررسی‌های جذاب بیشتر از نشریه شهر باشید!
لطفاً در شبکه های اجتماعی به ما بپیوندید!
بشدت با قسمت واقع گرایانه تر بودن و جدیت فیلم موافقم . یکی از ایراداتی که معمولا به فیلمای قبل وارد بود اما به خاطر community گستردشون نمیشد بهش گیر داد ، همین به اصطلاح تینیجری بودن فیلمنامه بود ، عملا تمرکزش روی جوگیر کردن مخاطب شلوارک پوش و بعضاً انگولک احساسات طرف بواسطه تنها بانوی فیلم (!) بود که خب توی نسخه جدید کمتر از این مسائل داشتیم و بیشتر تمرکز روی جنبه معمایی و دارک داستان بود ، همون‌طور که بتمن قراره لقب « بزرگترین کارگاه دنیا » رو داشته باشه بر اساس ریشه هاش. موسیقی هم که گاد بود :-)
تشکر بابت نظر جامع و ریزبینانه ی شما!