فیلم After Yang امروز با یوغی بر گردن، و gagیی در دهان، به کارزار نقد و بررسی نشریه‌ی شهر کشانده شده و در این مطلب مورد نقد و بررسی و تحلیل قرار خواهد گرفت. تا پایان با ما همراه باشید!
مقدمه:
مطالب نقد فیلم در نشریه شهر حتی برای افرادی که علاقه به فیلم و نقد فیلم هم ندارند، جذاب است، کافیست یکبار این‌دست از مطالب را در نشریه‌ی شهر بخوانید تا باور کنید!
Sci-fi نه به آن معنا ، بلکه به این معنا!
دنیای آینده، دنیای شگرفی است. شگرف‌تر از آنچه دانشمندان پیش‌بینی می‌کنند، شگرف‌تر از آنچه سیاستمداران زمینه‌سازی می‌کنند، اعجاب‌انگیز‌تر از آنچه که نویسندگان برداشت می‌کنند و وهم‌آلودتر از آنچه به ما نشان‌داده می‌شود. پیش‌بینی آینده راحت است، اما باور آنچه در آینده قرار است رخ بدهد، غیرقابل تصور است. اگر الان به ما بگویند حجم وعده‌های غذایی ما در آینده از یک قرص استامینوفن هم کوچک‌تر است، حتماً قهقهه می‌زنیم. اگر به ما بگویند که یک ماشین قابلیت زاد و ولد خواهد داشت، حتماً به خنده افتاده و راجع‌به آن میم و جوک می‌سازیم. اما بیایید به واقعیتْ از این زاویه نگاه کنیم. ما انسان‌های منزوی امروز، بزودی به حاشیه رانده می‌شویم و اسم این طرد شدن را می‌گذاریم: سلطه بر دنیا.
فیلم After Yang به ما چه می‌گوید؟
هیچی :)))) درواقع فیلم After Yang در ارائه‌ی اطلاعات به بیننده، نهایت خساست را به خرج می‌دهد و به ما نمی‌گوید اتفاقات در چه سالی درحال روی‌دادن است. حتی از نشان‌دادن شهر و اجتماعات طفره می‌رود و کاری به کار کانسپ آینده ندارد و تنها به موضوع فردیّت و روابطِ میان انسان و ماشین می‌پردازد که همین موضوع باعث شده فیلم در نگاه اول و نگاه کلّی ضعیف به نظر برسد. حتی اگر بخواهیم با این دید به موضوع بنگریم که فیلم می‌خواهد معماهایی حل‌نشده در ذهن ما باقی بگذارد، بازهم ناموفق عمل کرده و در همین حال، بیننده به این نتیجه می‌رسد که این خودِ فیلم است که چیزی برای ارائه ندارد.
جذابیت‌های فیلم؟
اگر بگوییم از نقاط قوت انگشت‌شمار فیلم، بازی و حضور کالین فرل در صدر تمامی نکات مثبت اثر قرار دارد، پُربیراه نگفته‌ایم و این وزنه‌ی اتکا به حضور بازیگر شاید مضحک‌ترین نقطه‌ی قوتی باشد که یک فیلم با این‌همه خَدم و حَشم و بگیر و ببند، می‌تواند داشته باشد. برخی برداشت‌ها نیز کمی چشم‌نواز بودند و می‌شد تحمل‌شان کرد اما مابقی فیلم حرف چندانی برای گفتن نداشت. فیلم زور آخرش را می‌زند تا پیامی داشته باشد و اتفاقی را از خودش به‌جای بگذارد، اما متاسفانه موفق نشده است. قراردادن این اثر در ژانر Sci-fi توهینی بود به بُت‌های ما در در این ژانر مِن‌جمله آیزاک آسیموف، آرتور سی‌کلارک، ژول ورن و… که بنده از همین تریبون بابت انتشار چنین اثر ضعیف و پر از خبطی از ایشان عذرخواهی می‌کنم. فیلم After Yang متاسفانه نه داستان داشت، نه جلوه‌ی ویژه، نه هیچی! اگر کسی ژانر فیلم را نداند و به تماشای آن بنشیند، گویی درحال تماشای فیلم درام است! اگر حتی بخواهیم مقایسه کنیم، فیلم‌های تخمی-تخیلی ایرانی زیادتری وجود دارند که به جرئت می‌توان گفت از After Yang علمی-تخیلی‌تر هستند!
مایه‌ی ننگ فیلم‌های ژانر علمی-تخیلی!
هرچه سعی کردیم خودمان را کنترل کنیم و به فیلم After Yang نتازیم، نشد که نشد. هرچه پیش می‌رویم، فیلم بیشتر و بیشتر کسل‌کننده می‌شود و عنصر اصلی داستان همان ابتدا از جمع ما جدا می‌شود و فیلم از فاز علمی-تخیلی به فاز درام و عاشقانه تغییر ماهیت می‌دهد! قابل باور نیست که این اثر در سال 2021 ساخته شده است، البته این فیلم در اصل یک فیلم تلویزیونی است که با بودجه‌ای کمتر از آنچه برای Soap Opera های تلویزیونی خرج می‌شود، ساخته شده است. حال و هوای فیلم‌های جدید را ندارد، ایده‌ی جدیدی پیاده نمی‌کند و خلاقانه نیست. حتی Sci-fi های ابزورد ربات‌محور دهه‌های 80 و 90 از این فیلم امتیاز بیشتری می‌گیرند، چه رسد به فیلم‌های قوی و غول مثل BladeRunner ، I Robot ، RoboCup و… که باید اعتراف کنیم و به گوش سازندگان After Yang برسانیم که فیلم شما در برابر آثار نامبرده، هیچی حساب نمی‌شود.
نامزد آفتابه‌ی بلورین یا چی؟
این فیلم شاید بتواند استارتر (آغازگر) راهی باشد که یک‌نفر می‌خواهد برای فیلم‌های علمی‌تخیلی تجربه کند. می‌تواند جزء اولین فیلم‌هایی باشد که یک بیننده‌ی آماتورِ تازه با سبک علمی-تخیلی آشنا شده باید ببیند. (البته در آینده، وقتی آن بیننده پخته‌تر شد و فیلم‌های بهتری دید، قطعاً به خودش لعنت می‌فرستد که چرا این فیلم را دیده). در این فیلم شاهد کلیشه‌های کهنه‌ای هستیم که دیگر بچه‌ی 2ساله هم فکت‌هایش را از بَر است. مثلاً اینکه ربات‌ها شبیه انسان می‌شوند، ربات‌ها می‌توانند با انسان ارتباط دوسویه برقرار کنند. این‌وسط چهارتا سیاهپوست و زردپوست هم برای خودشان جولان می‌دهند. خب که چی؟! متأسفانه فیلم After Yang دوباره چرخ را از نو اختراع کرده و گویا خیلی به خودش مفتخر است.
جمع‌بندی:
فیلم After Yang با منطق علمی-تخیلی سازگار نیست. مدت‌زمان فیلم یک‌ساعت‌ونیم است اما محتوای آن را می‌شد در یک فیلم کوتاه 15 دقیقه‌ای جمع کرد! اصلاً این فیلم از روی یک داستان کوتاه الهام گرفته شده است! ای کاش یک انیمیشن کوتاه از آن می‌ساختند! فیلم چیز زیادی برای ارائه ندارد و حتی عاجز از ارتباط برقرار کردن با مخاطب است. کاراکترها به‌قدری نچسب هستند و نقش اصلی داستان به‌قدری خشک است که آدم از هرچی فیلمه دلزده می‌شود. حیف کالین فرل که در این فیلم بازی کرد! اگر تاکنون این فیلم را ندیده‌اید، حتماً آدم موفقی هستید و یا اینکه خیلی خوش‌شانسید! اما اگر هم آن را دیده باشید، آنگونه نیست که احساس پشیمانی‌اش شما را آزار دهد.
سپاس که تا انتهای مطلب را مطالعه کردید. منتظر نظرات شما هستیم!
منتظر نقد و بررسی‌های خوب و مطلع‌کننده و جذاب از نشریه شهر باشید!
نشریه شهر در پیام رسان تلگرام و شبکه اجتماعی اینستاگرام
