در این مطلب بصورت تخصصی و تضمینی به شما آموزش می دهیم که چطور با استفاده از فوتبال، خودتان را یک طرفدار دوآتیشه نشان دهید و با استفاده از آن، در دنیای واقعی و مجازی دمار از روزگار دیگران دربیاورید. این مطلب را از دست ندهید!
نویسنده: علیرضا عبدی / INSTA ID: Alirezam_abdi
1. روز های سه شنبه کمی خواب آلوده به نظر برسیم. چون تا پاسی از شب، ما به تماشای برنامه 90 نشسته ایم.
2. حداقل رنگ پیراهن بعضی از تیم ها را بشناسیم و ابومسلم خراسان را آث میلان ننگاریم.
3. اخبار روز فوتبال را رِ به رِ در طول روز مخابره کنیم. به روز بودن یعنی اینکه اخبار «شیث و نصرتی» قدیمی شده و همگان می دانند.
4. بر هر جمعی که فوتبال می بینند وارد شده و گوشه ای بنشینیم. بعد از شناسایی تیم ها هنگام حمله ی یک تیم نیم خیز شویم. حواسمان باشد که بین دو نیمه جای تیم ها عوض می شوند. عوضی نیم خیز نشویم. در همان جا اگر لباس مناسبی داشتیم… شرایط حاکم را استوری کنیم.
5. چند عکس خوب اینترنتی از استادیوم دانلود کنیم و با فتوشاپ، کله ی خودمان را به جای دیگری بگذاریم. حواسمان باشد تماشاگر هستیم نه بازیکن! اگر نشد چند عکس (extreme long shot) نمای بسیار دور از استادیوم را در پروفایل گذاشته و یا پست اینستا، چون خیلی دور است می توانیم ادعا کنیم که مثلا آن نقطه ی تباهِ سیاه ما هستیم.
6. من و شما کاپیتان پرسپولیسِ تورقوزآباد هم بوده ایم و تا جوانان تیم ملی هم دعوت شده بودیم و منتظر تماس کادر فنی تیم ملی امید به سر می بردیم، که با آن مصدومیت لعنتی دیگر ادامه نداده ایم و الآن مدرک مربیگری A آسیا داریم و منتظر تماس علی آقا هستیم برای مربیگری. (علی آقا احتمالا علی دایی است یا علی کریمی).
7. برای شناسایی بازیکنان مطرح ایران فقط و فقط لازم است بازیکنان اسبق تیم پرسپولیس را بدانیم. دیگر تیم ها بازیکن مطرح نداشته اند. 😊
8. اسامی سخت برخی بازیکنان خارجی را کامل بیاموزیم. همانند «خوان سباستین ورون» و «باستین شواین اشتایگر»،البته بازیکنان یونان برای شروع بد نیستند. البته بدونِ «س» آخر نامشان! مثل «سوکراتیس پاپاستاتوپولوس».
9. اسامی دربی های سطح جهان همانند “دربی «مرسی ساید» بین اورتون و لیورپول”بیاموزیم و طوطیوار اسامی دربی و دو تیم حاضر در آن را به مسائل روزمره ربط دهیم. چیزی شبیه به ربط دادن آب هویج به سیرابی که خودش «کهکیلویه و بوئنِس آیرس»ی می شود که بیا و ببین.
10. در هنگام پخش بازی های ملی استوری لایو بگذاریم. فقط یادمان نرود علاوه بر اینکه وسط لایو حرف بد نزنیم، ایرانِ ما گاهی سفید می پوشد و گاهی قرمز و به ندرت سبز… پس موقع گل خوردن خودمان نیز خوشحالی نکنیم.
11. با دوستان خود که به سالن برای توپ جمع کنی می رویم… لباس هایشان را با شورت ورزشی قرض گرفته و عکس هنری بگیریم. ملاکِ همگان برای خودْ فوتبالیست نشان دادن همین است که با لباس های مختلفی که از دوستان قرض گرفته اند، عکس بگیرند.
12. بعد از گل زدن در سالن و یا گل کوچیک محله، به سبکِ کریس رونالدو شادی بعد از گل نکنیم. چرا که خود او از «رامین رضاییان» این حرکت را کاپی کرده. پس به روش اصلیِ رامین شادی کنیم.
13. خود را یک (PES) باز حرفه ای یا (FIFA) باز حرفه ای بخوانیم. بعد از بحث و جدل درباره ی کیفیت بازی های مذکور (که هرکس می گوید فیفا بهتر است با مخالفت خود از پی ای اس حمایت کنیم و برعکس) بعدِ شکست خوردنمان در بازی از اسکوربرد نتیجه نهایی عکس بگیریم و خود را تیم برنده جا زده و آن را استوری کنیم. برای جذابیت کار، شوهر عمه ی پدربزرگِ مرحوم پدر ژپتو را نیز تگ کنیم.
14. برای تیپِ ورزشی خودمان حتما سوئی شرت “فِیک بسیار شبیه به اصل” بپوشیم. البته قبلش به بوتیک ها رفته و چندین دست لباس ورزشی امتحان کنیم و با همه شان در آینه قدی عکس بگیریم و بعد سریعا محل را ترک کنید. [علت را جویا نشوید.]. عکس های گرفته شده را روز به روز با #NewStyle استوری کنیم و بوتیک مذکور را اتاق خوابِ خود به دیگران القا کنیم.
قشنگ بود ودر بخش هایی خنده دار😄
😂😂😂👍👍
حواسمان باشد تماشاگر هستیم نه بازیکن !!😆😆
خسته نباشید خیلی خوب بود