در پس هر چهره ی اندوهگینی ، غمی نهان است که ریشه در عمیق ترین نقطه ی “درد” دارد.
در این مطلب می خواهیم فیلم بسیار زیبا و تأثیرگذار “مردی به نام اووی” – A Man Called Ove را معرفی کنیم.
نکته : در این مقاله سعی بر آن شده که مطالب با کمترین میزان اسپویل نوشته شده و به دیدگان شما عزیزان انتقال یابد.
در ادامه مطلب همراه ما باشید…
“مردی به نام اووی” رمانی است که در سال 2012 به قلم فردریک بکمن نوشته شده و در سوئد به چاپ رسیده است.در سال 2013 این رمان به زبان انگلیسی به چاپ رسید.
سال 2015 خبر از اکران فیلمی به گوش رسید که تعجب همگان را در پی داشت. اووی. کسانی که کتاب را خوانده بودند ، بعد از تماشای فیلم درک کردند که جادوی سینما تا چه میزان می تواند نبض احساس افراد را در دست گرفته و تمامی رؤیاپردازی های را به واقعیت تبدیل کند.
اووی مبدل به شاهکاری شد که محال است به این زودی ها فراموش شود. یک کمدی-درام خالص و ناب که بیننده را با این سوال که: “یک فیلم ساده چقدر می تواند تأثیرگذار باشد؟” مبهوت می گذارد. بازی متحیر کننده ی رولف لاسگارد در کنار خانم بهار پارس (نازنین) همسایه ی ایرانی اش در فیلم و تکیه کلام های شیرینِ فارسی اش ، به جذابیت های فیلم (خصوصاً برای ما ایرانی ها) افزوده است.
وقتی داستان عاشقی اووی شروع می شود ، اوج احساسات در وجود انشان غلیان می کند و این ساده زیستی و ساده عاشق شدن ، بیننده را به این حس وا می دارد که چقدر می شود دنیای پرمشغله را ساده گرفت! گویی در جهان دیگری زندگی میکنیم.
دوست دارم بیشتر بنویسم اما احتیاطم برای عدم لو رفتن داستان ، دستانم را می بندد. اما خلاصه خدمتتان عرض کنم که اووی ، شما را می خنداند ، شما را می گریاند ، شما را احساساتی میکند ، حرصتان را در می آورد و باعث می شود او. را قضاوت کنید. اما به قول آن جمله ی معروف که می گوید : ” تا کفش های کسی را نپوشیده ای راه رفتنش را قضاوت نکن.” از شما عزیزانی که قصد دارید به تماشای این فیلم بنشینید ، تقاضا دارم فیلم را با صبر و حوصله تا انتها ببینید و اوج احساس را در 115 دقیقه تجربه کنید.
سلام، دوستان می تونید نقد این فیلم رو هم تو این سایت بخونید
http://www.naqderooz.com/2017/02/11/%d9%86%d9%82%d8%af-%d9%81%db%8c%d9%84%d9%85-%d9%85%d8%b1%d8%af%db%8c-%d8%a8%d9%87-%d9%86%d8%a7%d9%85-%d8%a7%d9%88%d9%87/
خیلی خوب بود هم فیلمش و هم کتابش فیلم کامل به کتاب وفادار نبود ولی بازم قاب قبول بود من که از هردو لذت بردم خیلی خوب احساسات بیننده رو قلقلک میده
فقط اون همسایه ایرانیش تو فیلم پروانه بود نه نازنین