توجه: نقد و بررسی سریال Ms.Marvel حاوی اسپویلر و مطالب دور از شأن یک انسان فرهیخته است و مطالعه‌ی آن به افراد زیر 18 سال توصیه نمی‌گردد. همچنین خواندن این نقد و بررسی به صلاح علاقمندان سریال Ms.Marvel نیست و موجب پشیمانی و عصبانیت ایشان خواهد شد.
سخن روز: علاوه‌بر Junkfood ها ، Junkfilm ها نیز خیلی بیشتر برای سلامتی مضر هستند.
وقتی داریم از سُس‌شعر حرف می‌زنیم، دقیقاً منظورمان چیست؟
بگذارید از نقاط قوت سریال Ms.Marvel شروع کنیم و محتویات آفتابه‌ی بلورین‌مان را در همین طلوع ماجرا بر پیکره‌ی این اثر وقیح و شنیع نگیریم. از اینجای کار شروع کنیم که این سریال توانسته واژه‌ی Bullshit را برای ما واج‌به‌واج موشکافی کند تا ما بعنوان بیننده بتوانیم تا عمق قضیه نفوذ کنیم و به این سطح از درک برسیم که سُس‌شعر خالص چیست و چرا؟!! ضمن اینکه این سریال باعث شده دانشمندان یک نمونه سمّ جدید کشف کنند که از چاکراهای بینندگان این سریال تراوش کرده و وارد آب‌های زیرزمینی شده است. در راستای کمک این مینی‌سریال به جامعه‌ی علمی، از این مورد غافل نشویم که پزشکان متخصص توانسته‌اند نوع جدیدی از سرطان نادر را کشف کنند که به آن سندرم Loop Overhaul Rectum می‌گویند.
پسر! اون آفتابه رو پُر کردی یا نه؟!
ضعیف‌ترین و مزخرف‌ترین اثر ماروِل که در کارزار رقابت برای کسب ریده‌مال‌ترین فیلم و سریال ماروِلی، رقابت شانه‌به‌شانه‌ای با Ethernals و Shang-chi دارد. به‌گونه‌ای که اگر خودِ Shit توانایی Scat کردن داشت، بازهم ماحصل کار تر و تمیز تر از Ms.Marvel از آب درمی‌آمد. اگر لقب آشغال، زباله، گند ، و کثافت را به این فیلم منتسب کنیم، خانواده‌ی زباله‌گان را مورد اهانت قرار داده‌ایم! این سریال حتی ارزش نقد کردن هم ندارد و این بطالت محض است که انرژی برای نقد و بررسی این “شاهکار از درِ عقب” صرف شود و لغت‌ها برای توضیح چگونگی این سریال کنار یکدیگر صف‌آرایی کنند. اما چاره‌ای نیست. باید آگاهی‌بخشی صورت گیرد تا حداقل کسانی که تاکنون موفق نشده‌اند سراغ این سریال بروند، از این به بعد هم از صد فرسخیِ این اثر عبور نکنند.
تَهِ بار ، گندیده ، بی‌مصرف ، مضر برای طبیعت و محیط‌زیست
کلیشه‌ی خالص، مضامین تکراری، شخصیت‌هایی که جایز نیست حتی عنوان «کاراکتر» روی آنها گذاشت، چرا که این واژه برای‌شان خیلی ثقیل است. بهترین عنوانی که می‌توان به بازیگران سریال Ms.Marvel اتلاق کرد، یک مُشت میوه-سبزیجات و صیفی‌جات مثل هویج، کدومسمّایی، شفته‌شلغم، خیار ترش ، هندوانه‌ی کال و گرمک لِهیده است. همگی Stereotypical و گلدان متحرک! با کمی تفکر به این نتیجه می‌رسیم که حتی لایق این القاب دون‌پایه هم نیستند!
سِیر نزولی ماروِل
فاز چهارم ماروِل، سقوط را به معنای واقعی کلمه معنا کرده است، طوری که به‌سختی می‌توان طی سالیان اخیر، اثری از ماروِل پیدا کرد که انگشت حیرت و تمجید بر دهان بیننده فرو کند. Marvel اخیراً تمایل به کشیده‌شدن یا کشانده‌شدن به سوی چرت‌وپرت‌هایی را دارد که این نوید را به علاقمندان و طرفداران می‌دهد که آثار بعدی نیز به همین شدت ضعیف و بی‌مایه خواهد بود و ما این را به وضوح می‌توانیم پیش‌بینی کنیم که با این دست‌فرمان، چیزی به جز یک مُشت Ms.Marvel و Morbius و Venom به‌دردنخور در انتظار چشمان‌مان نخواهد بود و این یعنی پی‌پی کردن توی سلیقه‌ی مخاطب. به‌وضوح یعنی: «هرچی ساختیم هیچی نگو، الکی تعریف کن، الکی لذت ببر، توی Rotten و IMDB نمره خوب می‌ذاریم که بگیم مردم پسندیدن. کسی هم که نقد داره، حتماً نمی‌فهمه.»
مضمون سریال Ms.Marvel و همینطور هدف از ساخت این سریال چیست؟
یک سریال تبلیغاتی برای هندی‌ها، پاکستانی‌ها، اهالی آسیای جنوبی، اعراب، مسلمانان و اقلیت‌ها… که اینک قرار است آنها نیز یک ابَرقهرمان داشته باشند دیگه! نمی‌شه از از ملیت و اقلیت و گرایشی ابرقهرمان داشته باشیم، اون‌وقت سرِ بچه‌‌مسلمون‌ها و تیره‌پوست‌های آسیا بی‌کلاه بمونه که! اصلاً ماروِل تبعیض‌قائل‌شدن رو برنمی‌تابه! باید صدای اقلیت‌ها شنیده شود! اصلاً روایت داریم که “سوپر هیرو” نمازش نباید قضا بشه! سوپر هیرو باید روی بدنش عکس طبل یاماها تتو کند! اصولاً سریال Ms.Marvel یک شیاف است که روی آن نوشته شده “پاکستان” و بیننده‌ی بخت‌برگشته ناچار به استعمال آن است! کلیشه‌ی مطلق! شعار مطلق! توی بوق و کرنا کردن تبعیض! بازی‌های ضعیف Ms.Marvel، شلختگی، سکانس‌های پشت‌سرهم، بازی‌های ضعیف، اثرِ ماله‌ی قهوه‌ای کارگردان! قاشق دورِ گردن نویسندگان! بزن در رو!
حالا از آن زاویه نگاه کنیم:
قبل از اینکه بحث این بخش را شروع کنیم، ابتدای امر، لازم است شفاف‌سازی کنیم که ما در نشریه شهر قصد توهین و جسارت به هیچ بنی‌بشری را نداریم و هیچگونه توهین نژادی و جنسیتی را نمی‌پذیریم (البته به کسانی که به شعور مردم توهین می‌کنند، بی‌رحمانه می‌تازیم!) و هیچ قومیت و ملیت و مذهب خاصی را زیر سئوال نمی‌بریم. اگر حرفی زده می‌شود، تنها به این دلیل است که چشم و گوش مخاطب باز شود و پشت پرده را واضح‌تر از زرق و برق جلوی پرده بنگرد! قاطعانه می‌گوییم که این سریال باعث می‌شود ما نژادپرست شویم! دیدن سریال Ms.Marvel برابر است با نژادپرست شدن! از بس‌که شعارها از یک حدی فراتر رفته و از بس‌که ژانر ابرقهرمانی انگولک شده و تبدیل گشته به بازیچه‌ی دستِ یک مُشت متقلب سوءاستفاده‌گر که قرار است داستانی چرت‌وپرت را به تحویل دهند و تو “مجبور” باشی از آن لذت ببری! دیکتاتوری محض در سینما و تلویزیون را لمس کنید! اصلاً چه دلیلی دارد ما ابَرقهرمان آسیایی مسلمان داشته باشیم؟ آن‌هم ابَرقهرمانی که ساخته و پرداخته‌ی یک ذهن آمریکایی است!
سوءاستفاده‌ی بی‌پایان رسانه، از القاء اطلاعات غلط به مخاطبان
در دنیایی زندگی می‌کنیم که با یک کلیک ساده، می‌توانیم تمام زیر و بم یک کشور، یک ملیت، یک مذهب و یک فرهنگ را پیدا کنیم، آن هم به خالص‌ترین شکل ممکن، بدون اینکه به طرز فکر و شعورمان لطمه‌ای وارد شود! اما سریال Ms.Marvel و در کل، خود کمپانی ماروِل گویی ستون پنجم رسانه‌های دولتی آمریکاست! هرآنچه پیرامون خاورمیانه، کشورهای جهان‌سومی، مسلمانان، تیره‌پوستان، آسیایی‌ها و کشورهای درحال توسعه در شبکه‌های خبری آمریکایی می‌بینیم را در سریال Ms.Marvel هم موبه‌مو مشاهده می‌کنیم. هرانچه از دست‌شان برمی‌آمده به زور توی سریال سریال چپانده‌اند و به خورد من و شما داده‌اند و که فقط ببینیم! فقط ببینیم!
شخصیت‌شناسی کاراکتر Ms.Marvel البته اگر کاراکتری وجود داشته باشد!
بازیگر نقش ابَرقهرمان باید جذابیت ظاهری داشته باشد که این یارو اصلاً بویی از جذابیت نبرده است. (البته نظر کسانی که فتیش Chubby Ugly دارند محترم است). بازی هم بلد نیست! اما اگر بخواهیم خلاصه شرح دهیم: چرت، مزخرف، سطحی، دم‌دستی. به مثابه شیرابه‌ی قدیمی‌ترین زباله‌ی گندیده در آخرالزمان که حتی اولویت یازدهم چرک‌ترین مگسِ در حال مرگ برای فرار از سوءهاضمه هم نیست. متعفن، همچو سگ‌مُرده‌ای که در شکمِ خرس‌مُرده‌ای ریده باشد. چرا اینقدر لجن؟ در تعجبیم که چطور ممکن است کسی که اپسیلونی شعور در بافت ذهنی خودش دارد، شیفته‌ی سریال Ms.Marvel شود؟ 98% نمره از Rotten Tomatoes برای این توالت بین‌راهی که چاهش بالازده؟ یاد جمله‌ای طلایی به نقل از کتاب “سینوهه” پزشک معروف دربار فرعون مصر افتادم که فرمود: حماقت نوع بشر پایان ندارد.
جمع‌بندی
دیدگاه بی‌رحمانه‌ی ماروِل را برای شما شرح خواهم داد: «ما پولش رو درمیاریم. ده‌تا اثر خوب ساختیم، یازده‌تا اثر بد می‌سازیم. چه فرقی می‌کنه؟ هر چرندی باشد ما به پول‌مان می‌رسیم.» و بهای این حرکت می‌شود شست‌وشوی مغزی من و شمای بیننده. توهین به شعور من و شمای بیننده که ماحصلش می‌شود Ms.Marvel و حس نفرت و اسارت در چنگ پدیده‌ای جدید به اسم برده‌داری نوین رسانه‌ای که در قالب اثر هنری به ما فرو می‌شود. حرف دیگری نمی‌مانَد.
مینی‌سریال Ms.Marvel را دیده‌اید؟! منتظر دیدگاه‌های فکورانه‌ی شما درمورد این شاهکار بلامنازع هستیم!
منتظر نقد و بررسی‌های جذاب با مضمون “آفتابه‌ی بلورین” از نشریه شهر باشید!
نشریه شهر در پیام رسان تلگرام و شبکه اجتماعی اینستاگرام
